Al van kleins af aan heb ik last gehad van vervelende buikkrampjes. Ik was dan ook een ware huilbaby. Mijn moeder probeerde er alles aan te doen om de oorzaak van mijn gehuil te vinden. Ze was ten einde raad. Elke nacht huilde ik non-stop totdat ik uiteindelijk oververmoeid in slaap viel.
Tijdelijke oplossing
Het enige wat mij een beetje kalmeerde, was de lichaamswarmte van mijn moeder of vader. Urenlang lag ik in elkaar gedoken tegen een van hen aan terwijl zij om beurten met mij op hun arm eindeloze rondjes liepen door de woonkamer. Natuurlijk was dit ook zeer vermoeiend voor hen. Daarom ben ik voor één nacht met mijn Maxi-Cosi in de woonkamer gezet zodat zij boven eindelijk konden gaan slapen. Mijn moeder voelt zich daar nog steeds een beetje schuldig over.
Mijn echte herinneringen aan de buikklachten kwamen later…
Start van de dokters bezoeken
Een tijdje bleef het rustig, maar toen ik wat ouder werd en de leeftijd van 14 jaar had bereikt, werd ik doorgestuurd naar de MDL-arts (maag, lever, darm-arts) omdat de klachten weer in hevige vorm aanwezig waren. Al snel kwam de arts tot de conclusie dat ik last had van het prikkelbare darmsyndroom en hier waarschijnlijk overheen zou groeien. Met ‘zakjes poeder’ die de stoelgang zouden moeten stimuleren werd ik naar huis gestuurd. ‘Fijn’ dacht ik! Weer een teleurstelling, want door al mijn doktersbezoeken had ik al legio pilletjes en poeders geprobeerd zonder enig resultaat.
Ik had de moed een beetje laten zakken en kwam in een fase waarin ik de buikkrampen begon te accepteren. Het werd een deel van mij. Vaak voelde ik het al niet eens meer. Maar naarmate ik ouder werd, leken de klachten zich te verergeren. Het begon mijn dagelijkse leven te beïnvloeden. Ik had soms zoveel buikpijn dat ik niet eens meer rechtop kon zitten. Ook kreeg ik last van andere klachten zoals vermoeidheid, onverklaarbare spierpijn en depressiviteit.
Daar moest toch écht een oplossing voor gevonden worden. Weer naar de huisarts die mij opnieuw allerlei middeltjes voorschreef die niet hielpen. Vervolgens toch maar weer doorverwezen naar de MDL-arts voor verder onderzoek. Die had helaas weer geen eenduidig antwoord. Uit bloedonderzoek bleek dat ik te weinig vitamines binnen kreeg terwijl ik juist zo goed mogelijk probeerde te eten en me hield aan de richtlijnen van de schijf van vijf. Toch was volgens hem verder alles oké.
Eigen onderzoek
Op een dag kreeg ik een krantenartikel van mijn moeder doorgestuurd via de mail. Mijn moeder was al langere tijd op zoek naar oplossingen maar telkens tevergeefs. Toch besloot ik dit artikel met veel aandacht te lezen. Het artikel ging over glutensensitiviteit. Glutensensitiviteit wordt vaak verward met het prikkelbare darmsyndroom. Bijna alle symptomen kwamen overeen met die van mij. Dit kon dus betekenen dat we dicht bij de oplossing waren! Mijn moeder opperde dan ook gelijk om mijn tante te bellen over dit verhaal.
Mijn tante is diëtiste en is bekend met alles dat met voeding te maken heeft. Ze vond het volgen van een glutenvrij dieet een goed idee, maar dan wel onder de professionele begeleiding van een specialist. In overleg met mijn huisarts gingen wij op zoek naar een specialist en kwamen uiteindelijk op een diëtiste die gespecialiseerd is in maag-en-darmklachten genaamd: Anna Couperus. Met haar hulp ben ik begonnen aan het FODMAP-dieet. Een vrij nieuw dieet waarbij je minimaal zes weken een aantal producten schrapt uit je voeding. Omdat ik al het vermoeden had dat het bij mij aan de gluten lag, zijn we met deze voedselgroep begonnen waardoor het dieet minder tijd nodig had.
De oplossing!
Ik begon met een geheel glutenvrij dieet. Wonder boven wonder sloeg dit dieet meteen positief aan. Mijn buikpijn verminderde aanzienlijk en na enige tijd verdwenen alle klachten. Ook heb ik in die tijd mijn vitamines moeten bij spuiten omdat mijn darmen nog te zwak waren om alle vitamines en voedingstoffen goed op zich te nemen. Inmiddels ben ik er weer helemaal bovenop gekomen en kan ik nu weer genieten van eten. Ik eet zoveel mogelijk natuurlijke producten en waag me af en toe aan spelt. Heel af en toe heb ik nog last van mijn buik, maar mijn darmen zijn dan ook mijn zwakke plek.
Advies
Ik ben mijn omgeving heel erg dankbaar. Soms kunnen de mensen om je heen meer voor je betekenen dan welke professional dan ook. Mocht jij je kunnen identificeren met dit verhaal, of ben je ook op zoek naar een oplossing voor een probleem dan raad ik je aan om het advies van de mensen om je heen mee te nemen. Het kan waardevoller zijn dan je denkt.
