Het poeslieve is eraf..
Iedereen heeft wel eens meegemaakt dat ze iets deden wat ze eigenlijk helemaal niet wilde of waar ze weinig zin in hadden. ‘Nee’ zeggen is lastiger dan je denkt en ik heb er bepaald veel last van. Het lijkt zo verdomd makkelijk, maar achteraf stem ik toch vaak toe.
Ikzelf
Persoonlijk had ik vroeger heel veel moeite om ‘nee’ te zeggen. Ik wilde niemand teleurstellen en wilde dat iedereen het met mij eens was. Zelfs als dat betekende dat ik niet evenveel eer kreeg of er oneerlijk gedaan werd. Poeslief zijn is iets wat toen in mij zat en de meeste keren durfde ik geen tegengas te geven. Dit niet alleen op school, maar ook met vrienden of bepaalde personen. Zelfs als ik niet wilde, deed ik het toch om de ander te helpen of wat dan ook.
De laatste tijd doe ik nog steeds zo, maar het grootste deel van het poeslieve is eraf. Ik durf nu wel, na een tijd, gewoon hard te zijn en duidelijk te zeggen wat ik vind. Waar ik zelf af en toe nog van kan schrikken. Ik heb geleerd dat het (als we praten over het schoolleven) ieder voor zich is. Je moet je eigen zaakjes op orde houden en als iemand iets vraagt of wilt van je, maar zelf niks doet, moet je daar schijt aan hebben.
Verschillende situaties
Niet alleen op schoolgebied is ‘nee’ zeggen lastig, maar ook in privé omstandigheden. Tegen je vriend of vriendin kan ‘nee’ zeggen lastig zijn. Je moet uiteindelijk wel leren dat het ook om jou gaat en dat jij voor jezelf het belangrijkst bent. Veel mensen zeggen dat dit aangeboren is, dat je durft om ‘nee’ te zeggen. Daar ben ik het echt niet mee eens. Voor mijn gevoel leert iedereen dat na allerlei gebeurtenissen. Ik heb het toch ook geleerd?
Mijn werkelijke advies aan iedereen is: doe wat jij wilt. Als je iets niet wilt, is je stem laten horen niet erg. Jij bent ook een persoon en even belangrijk, net als de rest, misschien zelfs beter ;-). En als je het nog niet kan, zullen er vast wel mensen dichtbij je zijn die het voor je kunnen doen. Schaam je niet om dit te vragen. Je leert vanzelf wel om ‘NEE’ te zeggen. Ook al gaat het om iets kleins, jouw woord telt.
Besos, Kayleigh Conchita
