Op de Bank met Lisa van ’t Bolscher

In deze aflevering zit ik virtueel op de bank met Lisa van ‘t Bolscher, derdejaars studente aan de PABO. Lisa wilde na haar mbo opleiding tot grafisch vormgever heel graag de Kunstacademie gaan doen. Ze zag al helemaal voor zich dat ze leraar beeldende kunst zou worden. Maar helaas: ze werd niet toegelaten en belandde in een tussen halfjaar. Tijdens deze periode ging ze aan het werk en bereidde ze zich voor op de toelating voor de PABO. Deze keer met succes! Lisa gelooft dat je je eigen pad mag volgen, ook al hebben ouders soms andere ideeën. Ze krijgt inspiratie van de kinderen waaraan ze les geeft en vindt dat humor een belangrijk element is in de lessen. Ze kijkt bij lastige kinderen graag naar het verhaal erachter en leeft het liefst in het moment, ook al heeft ze zeker nog grote dromen. Laat je inspireren door een krachtige jongedame die positief in het leven staat en anderen daar graag iets van meegeeft.

Tussen half jaar

Het is niet de eerste keer dat ik Lisa spreek: ik heb haar drie jaar geleden voor het eerst geïnterviewd toen ze stage liep bij Your Journey in 2018, inmiddels alweer drie jaar geleden!
Ik wilde graag met haar in gesprek over hoe het is als je een studiekeuze hebt gemaakt en daarna blijkt dat je toch een andere keuze moet maken. Ik weet dat Lisa eerst mediavormgeving heeft gestudeerd, maar toen ze hier in Spanje was voor haar stage was ze al druk bezig met de voorbereiding op de Kunstacademie, waar ze dolgraag wilde studeren. Helaas werd ze ondanks alle voorbereidingen en hoop niet aangenomen voor het toelatingsexamen. Dus wat dan? Lisa vertelt dat ze toen heeft besloten een halfjaar in een cafetaria te werken. Dat gaf haar ook de ruimte en tijd om na te denken over wat ze daarna wilde doen. Drie keer raden wat het werd? De PABO! Iets heel anders, maar wel een keuze waar ze nu ongelooflijk blij mee is. Inmiddels zit ze al in het derde jaar en heeft ze het erg naar haar zin.

Faalangst

Toch liet de afwijzing van de Kunstacademie wat mentale littekens achter bij Lisa: door alle twijfels die ze hierdoor over zichzelf creëerde, ontwikkelde ze faalangst. Ook bij de stap van MBO naar de PABO, HBO dus, bleek dat erg pittig. Bij de pakken neerzitten deed ze niet: al snel heeft ze op school om hulp gevraagd. Na een aantal goede gesprekken kwam ze erachter dat ze meer in zichzelf moest geloven. Uit ervaring weet ik dat veel jongeren het lastig vinden om hulp te vragen. Lisa vertelt dat ook zij niet doorhad dat dit echt oké was, en haar eerste stap was dan ook een nogal paniekerig mailtje naar haar studiebegeleider. Rekenen was niet haar ding, en in een moment van paniek liet ze hem weten per direct te stoppen met de opleiding. Achteraf een veel te overhaaste beslissing, beseft ze nu ook. Op dat moment was ze er even helemaal klaar mee, maar echt een goede reden om te stoppen met de studie had ze niet. Dat zag ook haar begeleider, die terug mailde dat het wel eens tijd werd voor een goed gesprek. Lisa gaf hierin eerlijk toe dat ze twijfels had over zichzelf en het niveau van de opleiding.
Haar begeleider schakelde een studentenpsycholoog in en die stelde inderdaad faalangst vast. Maar een medicijn tegen faalangst is er natuurlijk niet: de oplossing krijg je niet aangereikt, je moet het echt zelf doen. En dat is nog best lastig! Gelukkig vond Lisa al snel wat voor haar werkte. Omdat ze de angst in eerste instantie voor zichzelf hield en er niemand bij betrok, werd het voor haar een heel groot ding. De oplossing voor haar was dus om er met anderen over te praten. Door het er met haar omgeving over te hebben, bleek het allemaal heel erg mee te vallen. Zo kan zelf hulp vragen dus enorm helpen!

Je bent niet alleen

Wat Lisa ook hielp, was om te weten dat er meer mensen zijn die met hetzelfde probleem zitten. Iedereen heeft wel een struikelblok in de opleiding en niet alles kan leuk zijn. Ik vraag me af wanneer Lisa erachter kwam dat ze zich op haar plek voelde. Ze vertelt dat dat ongeveer het einde van het jaar was, omdat ze dus halverwege hulp had ingeschakeld. Het duurde ongeveer een half jaar voor ze zich zeker genoeg voelde, vooral door haar vriendinnen en mensen om haar heen die haar continu hebben gesteund. Dé tip van Lisa: trek op tijd aan de bel en ga in gesprek want soms krijg je dan ook een extra kans. Uiteindelijk met een extra kans heeft Lisa de rekentoets gehaald. Yes!

Nu al voor de klas

Al vanaf jaar 1 van de PABO loopt Lisa stages. Aan het begin stond ze niet zoveel zelf voor de klas maar nu in het derde jaar mag het wel, en dat bevalt haar prima! Op dit moment staat ze voor de kleuters: dat vindt ze geweldig, omdat zij alles zeggen wat ze denken. Maar alle leeftijden hebben wel wat, vindt Lisa. Vooral de ‘vervelende’ leerlingen hebben een speciaal plekje in haar hart, terwijl ze daar juist tegenop zag. Nu vindt ze het vooral leuk om de onder- en middenbouw les te geven. Daar kunnen leerlingen nog creatief zijn, zonder dat er een strak dagschema is waar ze aan vast moet houden. Lisa is ervan overtuigd dat iedereen op een eigen manier leert en dat dit in de onderbouw beter tot zijn recht komt.

Lisa zelf als kind

Lisa vertelt me dat ze zelf vroeger niet de braafste leerling is geweest: ze stond graag op tafel en had veel energie. Ze tekende continue en vakken als rekenen en taal interesseerde haar niet. Ze had er moeite mee om de hele dag op haar plek te blijven zitten en nu herkent ze dat bij andere kinderen. Super handig: ze kan nu haar eigen ervaringen omzetten in iets positiefs bij de kids die ze nu lesgeeft. Lisa geeft toe dat het natuurlijk kan dat leerlingen haar aanpak niet prettig vinden, en daarom is het fijn dat er een duo leraar bij is. Lisa vindt wel dat je jezelf moet zijn voor de klas. Kinderen zien en voelen alles, en dat vindt ze zo mooi aan kinderen: die kijken er dwars doorheen.

Eigen keuzes

Als ik aan haar vraag welke keuzes ze echt op gevoel heeft gemaakt, noemt Lisa meteen naar Málaga gaan. Ze geeft ook aan dat haar moeder daar minder blij mee was. Lisa stapte uit haar comfortzone terwijl haar moeder zei; jij kan dit niet, je wil dit niet, je bent veel te gehecht aan thuis. De tip om wél te gaan had ze van school gekregen omdat ze zeiden dat het haar wel erg gemakkelijk af ging en dat ze wel wat uitdaging kon gebruiken. Lisa heeft toen met mij contact opgenomen en door een gesprek ervoor gekozen om het te doen. Uiteindelijk zijn haar ouders trots op haar geweest en haar vader zei zelfs dat ze nog wel een keer mag gaan zodat ze langs kunnen komen!

Lisa leeft in het moment dus als ze bepaalde keuzes niks vindt kan ze die ook zo weer omgooien. Ze merkt positieve en negatieve dingen aan spontaan zijn: het is lastig voor haar omgeving maar iets wat ze nog heel graag wil doen is door Amerika reizen. Waarschijnlijk zal dit na haar studie zijn, omdat ze dit een mooi moment vindt om te gaan. Deze ervaringen kan ze dan ook weer meenemen in het onderwijs. Mooi!

Mijn reis met Jake

Een boekentip van Lisa? ‘Mijn reis met Jake’. Dit boek heeft haar erg geïnspireerd. Daarnaast noemt ze mijn eigen boek ‘De Bus naar Ronda’, super gaaf! Ze vertelt me dat ze zichzelf erin kon herkennen omdat ze dezelfde soort situaties heeft meegemaakt. Door meer te lezen zie je een hele andere wereld en andere mogelijkheden. Lisa’s grootste les is om vooral je eigen pad te volgen en ouders mogen er wat van vinden, maar jij bepaalt hoe jouw leven loopt!