“Jij moet vooral nooit met mensen gaan werken”, sprak een docent toen hij de CITO-toets met mij besprak. Nogal een boude uitspraak die ik toen behoorlijk serieus nam en waar ik nu vooral hartelijk om moet lachen. Want hoe anders heeft het uitgepakt. Achteraf bleek namelijk dat ik juist vooral met mensen moest gaan werken, alleen niet meteen aan het begin van mijn werkzame leven. Eerst had ik nog een aantal dingen te leren en verder te ontwikkelen.
Gevoelig
Als kind was ik heel gevoelig voor sfeer en de stemmingen van anderen. Ik schreef er eerder een blog over. Die gevoeligheid zat me toen vooral in de weg en ik zat dus vaak liever op mijn kamer dan dat ik buiten speelde. Als jongvolwassene begaf ik me vaak in situaties waar ik me niet helemaal op mijn gemak of ronduit onprettig voelde. Met vrienden uitgaan tot diep in de nacht bijvoorbeeld was eigenlijk niet zo aan mij besteed, maar deed ik omdat dit ‘nu eenmaal zo hoorde’.
Menigmaal heb ik in een kroeg gestaan en me afgevraagd of ik de enige was die eigenlijk liever naar huis wilde. Het hielp niet dat ik een vriendje had dat bij voorkeur als laatste het licht uitdeed, maar dat terzijde.
Ik was een jaar of zestien toen ik voorzichtig kennismaakte met yoga en begin twintig toen ik mijn eerste bewustzijnstraining volgde. De jaren erna verdiepte ik me verder in hooggevoeligheid en leerde hoe het zat met mij in relatie tot de ander. Totdat ik door een ongeval gedwongen werd letterlijk stil te staan bij waar ik nu eigenlijk echt gelukkig van werd.
Systeembeheerder
Ik werkte toentertijd als systeembeheerder en dat werk gaf me al een tijdje geen echte voldoening meer. Ik zocht meer diepgang en na een ongeval zocht ik ook zingeving. Waarom was ik hier, wat kon ik nog wel en vooral wat had ik bij te dragen?
Tijdens een intensief coachingsprogramma werd me iets heel erg duidelijk. Ik moest met mensen gaan werken! Mijn hele leven kon ik al goed naar mensen luisteren en aanvoelen wat ze nodig hadden. Vaak al ver voordat ze dat zelf konden. Ik hoefde die skills alleen verder te ontwikkelen en te leren hoe je deze op een professionele manier inzet. Ik volgde een coachingsopleiding en had tijdens de eerste lesdag het gevoel dat ik thuiskwam.
Tegenwoordig help ik studenten zonder stress keuzes te leren maken waar zij gelukkig van worden. Ze zullen mij nooit horen zeggen dat iets niet voor ze is weg gelegd. Eerder; zeg nooit nooit…!
