Keuzes maken, de gewoonste zaak van de wereld, we kiezen wat af elke dag. Wat eten we vanavond, roze of groene sokken, toch maar met de auto. Tot het om levensveranderende keuzes gaat. Want welke keuze is de juiste? Afwegingen maken, lijstjes, naar je hart luisteren… of toch met het hoofd kiezen? Wat laat ik zwaarder wegen en welke kant wil ik eigenlijk op?
Wanhopig
Een mens zou er wanhopig van worden. Teveel keuzes of juist te weinig. En wat zijn precies de gevolgen van mijn keuze? Overzie ik ze wel allemaal? In mijn geval volgen dan lange gesprekken aan de keukentafel met mijn lief onder het genot van een wijntje. Waarbij na twee uur de fles wijn leeg is en ik licht beschonken zo mogelijk nog minder zeker weet welke kant ik op moet. Want wat is nou beter: intuïtief kiezen of er toch een nachtje over slapen…
Wie zou niet een glimp van de toekomst willen zien, een kleine korte blik, om te weten welke keuze de juiste blijkt te zijn. Hoe zalig zou dat zijn? Weg met die lijstjes en onrustige nachten waarbij het hoofd zich een weg moet banen tussen al die toekomstbeelden. Knappe meid die dan aan haar nachtrust komt. Ik niet in ieder geval. Ik heb die nachtelijke pieker sessies tot een eenzame hoogte weten te brengen.
Tijdens de koffie
Hoe fijn zou het zijn als belangrijke keuzes tussen het koffie schenken door gemaakt kunnen worden, even een bakkie doen en meteen even het juiste huis uitzoeken of de keuze voor de ideale baan of carrière maken. Emigratieplannen worden bij het wolkje melk definitief gemaakt. “Ja hoor, we verkopen de boel en vertrekken toch naar dat kasteeltje in Zuid-Frankrijk. We gooien het roer om. Genoeg melk zo schat?” Waarna je volkomen content en ontspannen op de bank neerstrijkt met je verse bakkie, tevreden mijmerend over de gemaakte keuze wetend dat het de juiste is. Wat een ontspannen leven zou dat zijn zonder ’foute’ keuzes. En ongelofelijk saai, dat dan weer wel.
Geen aanlokkelijk beeld toch? Want zoveel mooie emotie zou wegkwijnen als het leven zo voorspelbaar zou zijn. Want weg is de spanning, de kriebel in je buik en het gevoel van hoop en verwachting als je eindelijk besloten hebt wat je gaat kiezen. Weg avontuurlijke keuzes en het risicovolle gevoel. Weg is het gevoel van opluchting, trots en blijdschap terwijl de ‘ja maar’ stemmetjes eindelijk zwijgen. Tot de volgende bepalende keuze zich aandient en alles weer van vooraf aan begint. Voor het gemak laten we de ellendige gevolgen van de ‘foute’ keuzes maar even achterwege. Persoonlijke groei en ontwikkeling zouden abrupt tot stilstand komen.
Optimist
En dus zwoeg en ploeter ik door want keuzes maken, voor mij als optimist, is een geweldige uitdaging. Daarbij heb ik ook nog eens een berg fantasie dus ik kan elk krot in gedachten omtoveren tot een paleis. Want waar menigeen beren op de weg ziet, zie ik vooral mogelijkheden en uitdagingen. Elke keuze heeft zijn goede kanten en anders vind ik er wel een. Ik kan mezelf altijd heerlijk voor de gek houden, succes verzekerd op dat gebied.
Keuzes maken doe ik tegenwoordig met mijn hoofd, met mijn hart en met lijstjes. Maar vooral door te voelen. Hoe voelt de keuze die ik wil maken als de spanning en de angst even opzij gezet worden? Voelt het goed? Denk ik dat ik het kan en dat het past…bij mij? Wordt ik er blij van? Niemand kan van tevoren bedenken hoe keuzes in de toekomst uitpakken maar voel, bedenk en kies. Het leven wordt er absoluut rijker en leuker van.
Cynthia Poen-Stam
