Ik probeerde zonder verwachtingen op reis te gaan en open te staan voor alles wat er op mijn pad zou komen, positief maar ook negatief. Maar zelfs als je denkt geen verwachtingen te hebben, heb je toch stiekem ergens hoop.
Bijna de hele vliegreis keek ik foto’s en video’s van het afgelopen half jaar terug. Eenmaal geland, haalde mijn vader en zus mij op van het vliegveld en het moment dat ik de auto instapte barstte ik echt in tranen uit.
Verwachtingen: wat zijn het, hoe heb ik er last van, wanneer werken ze je tegen en hoe kun je ze juist positief inzetten?
An apartment, a relationship, a job, a puppy… It sounds like I have everything in my life to be happy, but why doesn’t it feel like that?
Komt dit je bekend voor? Je gaat een nieuw avontuur aan, dit kan een nieuwe studie zijn, een nieuwe baan of een stage in het buitenland en je zit van te voren al te bedenken hoe dingen zullen lopen.
‘Nee’ zeggen is lastiger dan je denkt en ik heb er bepaald veel last van. Het lijkt zo verdomd makkelijk, maar achteraf stem ik toch vaak toe.
Al die gedachten aka mijn ‘monkey mind’ is blijkbaar ook wakker geworden, want die begint nu non-stop allemaal negatieve dingen te brullen.