Op de bank met Wahhab
Over professioneel boksen en zijn stichting Robina Foundation
In deze aflevering ga ik in gesprek met Wahhab Ahmed, professioneel boxer in spé én oprichter van de Robina Foundation, een stichting die het gat tussen de Pakistaanse gemeenschap in Nederland en de minder bedeelden in Pakistan wil verkleinen. Wahhab droomt ervan om wereldberoemd bokser te worden en vecht daar letterlijk en figuurlijk keihard voor. Hij neemt ons mee in zijn persoonlijke ontwikkeling door de jaren heen en vertelt over zijn discipline en zijn passie voor het helpen van minder bedeelde mensen. Een inspirerend verhaal van een oprechte, gedreven jongeman!
Het is nooit te laat
Wahhab vertelt me dat boksen niet iets is waar hij van jongs af aan al mee bezig was. Dat was namelijk iets anders: hij speelde toen cricket! Een hele andere sport, en pas ongeveer rond zijn achttiende kwam hij in aanraking met boksen. In de bokswereld is dat best laat, maar dat hield Wahhab niet tegen: hij werd op slag verliefd. Meteen wist hij dat hij hier zijn fulltime sport van wilde maken, en begon dan ook meteen met intensief trainen. En nee, niet een uurtje per week: elke dag! En dat naast zijn studie…
Eerst geloven in jezelf
Doorbreken in de bokswereld was altijd al een droom, maar toen Wahhab en zijn trainer merkten dat hij heel snel steeds beter werd, was het voor hem duidelijk: hij moest en zou professioneel gaan boksen. Maar hoe dan, denk je misschien.
Voor Wahhab was én is één ding belangrijk als je iets echt wil: geloven in jezelf. Niemand gaat in jou geloven als je het zelf niet gelooft. Rake woorden, en ik ben het met hem eens. Aarzelen deed hij dus niet, in plaats daarvan kwam hij meteen in actie. De eerste conclusie die Wahhab trok, was dat doorbreken als bokser in Nederland heel moeilijk zou worden. Hij zou naar een echt ‘boksland’ als Amerika of Engeland moeten vertrekken.
Omdat Wahhab zijn familie en vrienden zoveel mogelijk wilde blijven zien was die keuze snel gemaakt, en dezelfde dag stuurde hij nog een mail naar drie verschillende Engelse sportscholen. Één daarvan mailde terug, en dat was voor Wahhab genoeg: hij vloog diezelfde week nog naar Engeland.
Vroeg opstaan, hard trainen
Vanaf dat moment begon zijn journey, waar Wahhab nog steeds middenin zit. Elke dag is hard werken: om 4:30 uur gaat de wekker, zodat hij voor zijn werk begint nog een uur kan sporten. Dat kan van alles zijn, zolang hij achteraf zijn shirt maar kan uitknijpen van het zweet… 😉 Dan begint zijn werk, waarna hij de ring instapt en drie uur achter elkaar keihard traint. En zo elke dag opnieuw. ‘Hoe houd je dat in hemelsnaam vol?!’ denk je nu vast, net als ik. Wahhab vertelt dat het voor hem nu een normaal ritme is, maar ook hij is ooit vanaf 0 begonnen.
Beginnen is niet moeilijk, iedereen kan een dag of een paar dagen vroeg opstaan en op zijn voeding letten. Maar volhouden is wat het zo ongelooflijk lastig maakt, en zo ook voor Wahhab: niet alles gaat vanzelf, en ook hij heeft vaak genoeg een dag dat alles tegenzit en dat het echt allemaal even niet lukt. Juist op dat soort momenten is het belangrijk om door te zetten, legt hij uit. Het is makkelijk om op te geven, maar je komt alleen verder door uit je comfortzone te stappen.
Passie voor het helpen van mensen
Alsof het toewerken naar een professionele bokscarrière nog niet genoeg is om al je energie aan kwijt te raken, vertelt Wahhab dat hij tijdens deze journey ook nog eens bezig is zijn eigen non profit organisatie op te zetten. De Robina Foundation, vernoemd naar zijn moeder. Hoe mooi! Zijn ouders wonen in Pakistan en naast hen zijn veel andere bewoners sinds de coronacrisis er slecht aan toe. Er is gebrek aan bijna alles, waarbij voedsel nummer één is. Samen met een aantal van zijn vrienden, welke nu bestuursleden van de organisatie zijn, organiseert Wahhab inzamelacties om voedselpakketen samen te stellen en uit te delen in Pakistan. Een super goed doel, toch?
Voor Wahhab is dat nog niet genoeg: voedselpakketten werken goed op de korte termijn, maar binnen een paar weken zijn die toch echt weer op. De organisatie is daarom druk bezig met het opzetten van een nieuw plan met als doel de Pakistaanse gemeenschap op langere termijn te helpen aan voedsel en andere gebreken. Dat is naast boksen hetgeen waar Wahheb het meeste om geeft: het helpen van de minder bedeelde mensen.
Persoonlijke ontwikkeling is key in alles
Misschien vraag je je nu af waar een jongeman van 24 jaar de energie en tijd vandaan haalt om een professionele bokscarrière na te jagen en ondertussen een goededoelenorganisatie te runnen. Terecht! Wahhab vertelt dat hij Islamitisch van geloof is en daar veel kracht uit haalt. Hij gelooft erin dat als je zelf ergens honderd procent in gelooft, God je daarbij helpt. Als hij een doel voor ogen heeft gaat hij daar helemaal voor, ten koste van alles. Zijn ultieme tip? Probeer jezelf te ontwikkelen tot iemand waar je later trots op zal zijn. Dat kan op super veel verschillende manieren. Het lezen van boeken, het volgen van cursussen of het volgen van je hart: zolang je je blijft ontwikkelen. Mooi!
