Op de bank met Vincent de Vries
Living the American dream
In deze aflevering zit ik virtueel op de bank met Vincent de Vries, freelance cameraman in Atlanta. We spreken over hoe hij vanuit Nederland, waar hij de kunstacademie in den haag deed, is beland op de filmset van grote producties voor onder andere Netflix. Hij deelt zijn levensmotto en het belang van eigen keuzes. Ga er maar lekker voor zitten!
No guts, no glory
Op de vraag “als je jezelf in 2 woorden moet omschrijven, wat zouden die dan zijn” had Vincent al vrij snel het antwoord “no guts, no glory” wat ik een krachtig antwoord vind. Het zijn dan wel 4 woorden, maar hij leeft hier al sinds zijn 18e bij, geeft hij aan. Dit is vanwege zijn beste vriend. Een CEO had tegen hem op zijn stageplek gezegd “no guts, no glory”. Dit is blijven hangen toen Vincent dit hoorde.
Ik ben het helemaal eens met de uitspraak. In Nederland kan je je niet volledig ontplooien. Vooral als je in de kunstsector werkt wordt er al snel tegen je gezegd dat je een echte baan moet zoeken, geeft Vincent aan. Terwijl alles wat wij kijken op platforms als Netflix, door hun gemaakt wordt.
Dit vind ik een interessante opmerking, want hij speelt daar een grote rol in! Waar Vincent aan heeft meegewerkt? The gifted, the resident, reality shows. Bij de reality show waar hij nu voor werkt, is hij op de filmset een van de cameramannen. Ze nemen in 1 dag 2 shows op. Hij begint dan ‘s ochtends om 10 uur en is ‘s nachts om 2 uur klaar. Bij deze show zijn er 10 camera’s! Hij filmt met de camera gericht op de host. Er zijn verschillende levels voor cameramannen en Vincent zit in level b-c en de grote cameramannen in a. het kan heel erg verschillen per show achter welke camera hij staat. Hij is een d-player, dus hij wordt per dag ingehuurd als er een extra camera nodig is of iets dergelijks.
Films
Hij is ook 2 keer in de opnames van films geweest. Hij werd toen als cameraman ook in kostuum gehesen en als onderdeel van de film gebruikt. Hij was bezig met een film zoals ‘Dirty dancing’, waar er allemaal mensen in een ruimte aan het dansen zijn en hij er op de filmset gewoon doorheen loopt met de camera op zijn schouder. Het lijkt erop alsof hij erbij hoort door zijn kostuum. Zijn beelden werden ook in de film gebruikt!
Zo’n camera is al gauw 25 kilo en bij deze film had hij takes van 5 minuten, dus dat werd best zwaar! Gelukkig heeft hij een ‘dolly grip’ naast hem staan die een soort assistent is die de kar van de cameraman of de camera opvangt na een take of met andere dingen assisteert.
Vincent hoeft in principe alleen maar te filmen. Er zijn allerlei andere medewerkers die ervoor zorgen dat de camera naar zijn wens is afgesteld en die ervoor zorgen dat hij tijdens het filmen nergens over struikelt, enzovoort. Vincent geeft aan dat het technische gedeelte hem ook eigenlijk niet aanspreekt en ook dit verzorgd wordt door andere. Een enorm teamproces dus.
Goede oude Nederland
Ik vraag Vincent hoe hij hier is gekomen; Hij heeft in Nederland heel kort voor een film gewerkt. Het was met een kleine maatschappij, maar daar is hij al snel mee gestopt. Op een gegeven moment toen hij rond de 30 was, kwam hij in contact met een dolly grip. Hij had Vincent toen op een grote film gezet waar hij 3 dagen mee heeft gewerkt. Maar hij kreeg ruzie met degene van wie hij de baan kreeg, omdat hij niet goed snapte waarom er zo een hiërarchie was.
Ze waren op een avond aan het filmen in de Rotterdamse havens en hij ontmoette een bekende director of photography waar hij een heel leuk gesprek mee had. Tot het moment dat Vincent in zijn oortje hoorde dat alle communicatie via de dolly moest. Vincent is hierna weggegaan en nooit meer terugkomen. Achteraf beseft hij dat het geen slimme move was. Vanaf dat moment, totdat hij naar Amerika is verhuisd, is Vincent fotograaf gebleven. Hij woont nu zo’n 8 jaar in Amerika en wilt daar ook niet meer weg
Legal permanent resident
Hij heeft nu een green card en is een Legal permanent resident. Dat proces is heel heftig. Zijn vrouw is Spaans en kreeg de mogelijkheid om 3 jaar naar Amerika te gaan voor uitwisseling. Dit was in 2012 en ze waren toen nog woonachtig in Spanje, vlakbij mij in Málaga. Ze hebben de kans om naar Amerika te gaan met beide handen aangenomen en zijn in Miami gaan wonen. Hier hebben ze uiteindelijk 5 jaar gezeten.
Al vrij snel toen ze daar aankwamen, wisten ze dat ze daar wilden blijven.
Na 3 jaar moesten ze eigenlijk weer terug, maar Vincent kwam na 2,5 jaar in contact met een advocaat die gespecialiseerd was in sporters, wetenschappers en kunstenaars. Dit is ook de hoogste green card die je kan krijgen, wat betekent dat je niet gesponsord hoeft te worden door iemand anders. Normaal duurt het proces voor deze greencard 6 weken.
Bij Vincent duurde het ruim 2 jaar (!). Gelukkig mocht hij gedurende de aanvraag wel blijven, omdat hij een aanvraag had voor een visum. Na het 1 keer aangevochten te hebben, is het gelukt en hadden ze een greencard. Vincent geeft aan dat zijn diploma’s ook hebben geholpen. Hij heeft een hbo-diploma, maar dat is daar hoger onderwijs. Dit is voor meerdere landen zo.
Blijven
Over 1,5 jaar mag Judith, Vincent zijn vrouw, haar staatsburgerschap aanvragen en hierna mag Vincent dat ook. Op dat moment mogen ze 2 paspoorten hebben, want hij wilt zijn Europese paspoort niet kwijt. Dit is voor de zekerheid, omdat het soms ook chaos is in Amerika. Het is ook zodat hij geen visum hoeft aan te vragen om terug te gaan.
We hebben het over hoe belangrijk het voor ons beide is om kennis en inspiratie over te brengen op jongeren. Het is natuurlijk deels mijn werk, maar Vincent krijgt ook regelmatig cv’s of berichtjes in facebookgroepen, waar hij zelf ook veel werk uit haalt.
Het perfecte cv
Hij geeft aan dat hij graag interesses en skills op een cv terugziet. Niet dat je in de horeca heb gewerkt bijvoorbeeld, omdat hem dit niet veel aangaat. Ervaring is ook voor hem niet belangrijk, maar interesses wel en welke kant je op wilt. Hij heeft zelf 3 cv’s en e-mailadressen en hij stuurt de goede naar de bijpassende werkgever. Hij is namelijk niet alleen cameraman, maar ook editor en heeft een eigen bedrijf voor documentaires. Zo heeft hij opdrachten gedaan voor grote bedrijven zoals; Burger King, Wal-Mart en Delta air Lines.
Ik vraag wat voor hem interessant is en wat meteen opvalt aan een cv.
Dat een cv; mooi is vormgegeven en taalgebruik. Ik vraag ook hoe het zit met uiterlijk in zijn werk industrie, omdat hij zelf nu een baard heeft en tattoos en in Nederland is dit niet altijd geaccepteerd. Dit ligt volgens hem heel erg aan het werk wat je doet, maar bij zijn werk nu is dat niet heel belangrijk. Hij had vroeger nog wel eens een jasje aan, maar nu niet meer, alleen als hij naar premières gaat. Dan moet hij in pak.
Image
Toen ik Vincent leerde kennen in Zuid-Spanje had hij nog geen baard. Tegenwoordig is het zijn image en wordt hij door sommige Viking genoemd, omdat hij ook fel blauwe ogen heeft en een baard die hij kan vlechten. Dit is ook zijn manier van opvallen in de massa, maar het is wel helemaal vanuit hem gekomen. Het is geen geforceerde look om op te vallen.
Een connectie
We gaan het afronden, want Vincent en ik kunnen urenlang praten. Je kan met sommige mensen zo een band hebben, dat ook al zie je elkaar jaren niet, je het gesprek weer oppakt alsof je elkaar gister nog hebt gezien. Of dit nou online is of face-to-face! Vincent vindt dat je vriendschappen overal kunt vinden, maar hij toch heel erg die Hollandse humor mist. Het is voor hem een voordeel dat hij vloeiend Spaans spreekt, omdat hij in Amerika ook een connectie heeft met de Spanjaarden, maar hij vindt de Hollanders toch wel het grappigste, vooral de Hagenezen.
Vincent is zelf een hele sarcastische man, wat erg Hollands is. Dit wordt alleen zeker niet altijd gewaardeerd in andere landen, dus voor alle luisteraars, let goed op wat voor grapjes je op welk moment maakt! Humor is vaak iets taalgericht. Read the room ;)!
Als afsluiting vraag ik Vincent om een allerlaatste tip. “No guts, no glory” is het antwoord!
Tijdens dit gesprek heb je hopelijk meer geleerd over de productie en camera wereld. Je weet nu dat je niet moet opgeven als je in het buitenland wilt wonen. Alles is mogelijk als je er zelf in gelooft! Luister de hele podcast op Spotify – You Journey!