Wie zoet is krijgt lekkers

Chuchería

Chuchería, ik hoor het woord regelmatig als ik net naar Spanje ben verhuisd. Op een gegeven moment wil ik toch echt weten wat het betekent en sla ik het woordenboek erop na. Tevergeefs. Enigszins beschaamd vraag ik het mijn buurman. Mujer, roept hij uit, chuchería is het belangrijkste woord voor kinderen. Het betekent snoepgoed. Ik kom er al snel achter dat hij geen woord gelogen heeft.

Zoetigheden

Zoet, zoeter, zoetst, de Spanjaarden zijn er gek op. Al vanaf dat kinderen heel jong zijn, komen ze in aanraking met zoetigheden in alle geuren en kleuren. Een lolly in de buggy op weg naar het park, churros met veel suiker op zondag bij de plaatselijke cafetería. Een piñata vol snoepgoed op kinderpartijtjes. Snoepjes rapen achter de wagen van de ‘Tres Reyes’ (drie Koningen). Snoep is overal!

Eetgewoonten

Tegenover scholen staat vaak een kiosko, dit is een soort snoephuisje, zodat er voor school nog wat lekkers gekocht kan worden. Hier wordt gretig gebruik van gemaakt. Ontbijten doen de Spanjaarden namelijk niet echt voordat ze van huis gaan, of je moet koffie met melk en een zoet cakeje als goede start van de dag zien. Pas om 10:00 uur stromen de kantoren leeg om buiten de deur te gaan ontbijten. Ook in de kantine op school staat dan een rij voor een croissantje, broodje of jawel… iets zoets!

Rond een uur of 18:00, de tijd dat Nederlanders en masse aan tafel gaan voor het avondeten, nuttigt de Spanjaard de merienda. Koffie met, hoe kan het ook anders, koekjes of een cakeje.

Feestdagen

Met Pasen gaan ze los en toveren de ene na de andere zoetigheid op tafel. Torrijas (een soort wentelteefjes), buñuelos (de ronde variant op de churros), pestiños (gefrituurd deeg met honing of suiker), leche frita (letterlijk gefrituurde melk, met suiker en kaneel) het kan niet op. Met kerst liggen de winkels vol met turrón, een soort nougat in tig varianten en eten ze media noches (zoete broodjes) en wat al niet meer.

Sweet tooth

Wie zoet is krijgt lekkers, wie niet zoet is ook, lijkt hier het credo. In Engeland zeggen ze als je van zoetigheid houdt, ‘to have a sweet tooth’. Zou er daarom op zo’n beetje elke hoek van de straat, naast een pastelería (banketbakker) in Spanje ook een tandarts zitten?