Leven in Spanje

Is het een droom om in het buitenland te wonen, een beetje vreemd om te doen of iets wat bij het ontwikkelen van jezelf hoort?

Ik hou het graag bij het laatste. Want een andere cultuur leren, een andere taal, nieuwe mensen leren kennen en uit je comfort zone stappen is iets dat je gedaan MOET hebben! Moeten? Ja, zeker!

Cultuur

Een andere cultuur leren kennen. Op welk tijdstip eet je? Hoe groet je de ander? Hoe is de manier van doen, wat is beleefd en wat is juist onbeleefd? Laten we beginnen met Spanje, wat ondertussen eigenlijk een mix is van Latijns Amerika en Spanje. ’s Middags warm eten, geen broodje met worst of kaas, maar lekker 3 kwartier in de keuken staan en geloof me. Als Nederlander moet je hier zéker aan wennen. Gerechten maken die je in Nederland nog nooit gemaakt hebt en op elk moment van de dag eten als je trek krijgt, dus niet wachten met eten tot de klok 6 uur slaat.

Ik zeg altijd; Het grootste verschil qua eten in Nederland en Spanje is dat je in Nederland eet op het tijdstip dat jij inplant en in Spanje eet je op het moment dat je maag zegt ‘’chop, chop, gooi eens wat eten in je smikkeltje’’. En relaxt leven dat het is… Love it!

Raad ik iedereen nou Spanje aan? Nee. Raad ik iedereen aan om naar het buitenland te gaan? 100%.

Familie

Ik moet eerlijk toegeven dat het bij mij in de familie zit om naar het buitenland te gaan en daar een tijdje te vertoeven. Zo hebben mijn ouders 8 jaar in Engeland gewoond, m’n tante 5 jaar in Curaçao, m’n zus 3 jaar in Curaçao en mijn oma gaat als het meezit telkens een paar maanden naar Gambia. Je kunt dus wel stellen dat ik het zeker niet van een vreemde heb.

Het fijne is dat je dan ook niemand op het thuisfront hebt die de telkens loopt te zeuren ‘’Wanneer kom je nou teruhuugggg….’’, maar iedereen natuurlijk wel blij is als je terug bent. Het thuisfront denkt alleen maar, ‘’Jaaaa, we hebben weer een vakantie adresje’’.

What did I learn?

Wat heb ik nou echt geleerd hier en leer ik nog steeds? Nummer 1, definitely SPAANS, koken, het respecteren van een andere cultuur en dat buitenlander een verschrikkelijk woord is. Want hier ben ik een guiri (buitenlander), tuurlijk, dat is niet te missen; lang, blond, geen accent van hier en met lange dunne benen. Geen ramp, ik ben een Nederlander, waar ik me totaal niet voor schaam. Eerst gebruikte ik in gesprekken het woord buitenlander (als dit van toepassing was), nu vervang ik het woord buitenlander met hun afkomst, veel netter en belangrijker beleefd, je laat iemand in zijn eigen waarde.

Als het ware geef je jezelf een snelcursus ‘respect’, iets wat je al mee krijgt vanaf de peuterklas, maar dit wordt versterkt door in het buitenland te wonen.

Advies

Staat voor jou op nummer 1 om jezelf verder te ontwikkelen, inspiratie op doen voor de toekomst en een heerlijke tijd tegemoet gaan? Dan raad ik je zeker aan om je spullen te pakken, een tijdje naar het buitenland te gaan en kijken hoe het daar gaat. Hou dit in gedachten; JE KAN ALTIJD TERUG. Wonen in het buitenland gaat uiteraard niet altijd over rozen, ook ik wil soms lekker bij m’n moeder op de bank kruipen, maar het is wel zo’n gave ervaring.